01>>Het concept van meerdere variëteiten en kleine partijen

Met productie van meerdere variëteiten en kleine series wordt een productiemethode bedoeld waarbij er tijdens de opgegeven productieperiode veel verschillende soorten producten (specificaties, modellen, maten, vormen, kleuren, etc.) als productiedoel zijn en er van elk type maar een klein aantal producten wordt geproduceerd.

Over het algemeen is deze productiemethode, vergeleken met massaproductiemethoden, laag in efficiëntie, hoog in kosten, moeilijk te automatiseren en zijn het productieplan en de organisatie complexer. In een markteconomie hebben consumenten echter de neiging om hun hobby's te diversifiëren en geavanceerde, unieke en populaire producten na te streven die zich onderscheiden van andere.

Er verschijnen voortdurend nieuwe producten en om hun marktaandeel te vergroten, moeten bedrijven zich aanpassen aan deze veranderingen in de markt. Diversificatie van bedrijfsproducten is een onvermijdelijke trend geworden. Natuurlijk zullen we de diversificatie van producten en de eindeloze opkomst van nieuwe producten zien, wat er ook toe zal leiden dat sommige producten worden afgestoten voordat ze verouderd zijn en nog steeds gebruikswaarde hebben, wat een enorme verspilling van maatschappelijke middelen betekent. Dit fenomeen zou de aandacht van mensen moeten trekken.

02>>Kenmerken van meerdere variëteiten en kleine partijen

1. Meerdere variëteiten parallel

Omdat de producten van veel bedrijven specifiek voor hun klanten worden geconfigureerd, hebben verschillende producten verschillende behoeften en zijn de middelen van het bedrijf divers.

2. Delen van bronnen

Elke taak in het productieproces vereist middelen, maar de middelen die in het proces zelf kunnen worden ingezet, zijn zeer beperkt. Zo wordt het probleem van apparatuurconflicten, dat vaak voorkomt in het productieproces, veroorzaakt door het delen van projectmiddelen. Daarom moeten de beperkte middelen correct worden toegewezen om aan de behoeften van het project te voldoen.

3. Onzekerheid over het orderresultaat en de productiecyclus

Als gevolg van de instabiliteit van de klantvraag sluiten de duidelijk geplande knooppunten niet aan op de volledige cyclus van mens, machine, materiaal, methode, omgeving, enz. De productiecyclus is vaak onzeker en projecten met een onvoldoende cyclustijd vereisen meer middelen. Dit maakt de productiebesturing steeds moeilijker.

4. Veranderingen in de materiaalvereisten hebben geleid tot ernstige vertragingen bij de aankoop

Door het plaatsen of wijzigen van de order is het voor externe verwerking en inkoop moeilijk om de levertijd van de order te bepalen. Door de kleine oplage en de enkele leverancier is het leveringsrisico extreem hoog.

03>>Moeilijkheden bij de productie van meerdere variëteiten en kleine series

1. Dynamische procespadplanning en implementatie van virtuele eenheidslijnen: noodorderinvoer, apparatuurstoringen, knelpuntafwijkingen.

2. Identificatie en drift van knelpunten: voor en tijdens de productie

3. Knelpunten op meerdere niveaus: de knelpunten van de assemblagelijn, de knelpunten van de virtuele onderdelenlijn, hoe te coördineren en te koppelen.

4. Buffergrootte: achterstand of slechte anti-interferentie. Productiebatches, overdrachtsbatches, enz.

5. Productieplanning: houd niet alleen rekening met de knelpunten, maar ook met de impact van bronnen die geen knelpunten vormen.

Het model van productie met meerdere variëteiten en kleine series zal in de bedrijfspraktijk ook op veel problemen stuiten, zoals:

>>>Bij productie met meerdere variëteiten en kleine series is een gemengde planning lastig
>>>Niet op tijd kunnen leveren, te veel overuren om 'brandjes te blussen'
>>>De bestelling vereist te veel opvolging
>>>Productieprioriteiten worden vaak gewijzigd en het oorspronkelijke plan kan niet worden uitgevoerd
>>>De voorraad blijft toenemen, maar belangrijke materialen ontbreken vaak
>>>De productiecyclus is te lang en de doorlooptijd wordt oneindig verlengd

04>>Meerdere variëteiten, productie in kleine series en kwaliteitsbeheer

1. Hoog schrootpercentage tijdens de inbedrijfstellingsfase

Door de constante productwisselingen moeten productwijzigingen en productiefouten regelmatig worden uitgevoerd. Tijdens de wijziging moeten de parameters van de apparatuur worden aangepast, gereedschappen en armaturen worden vervangen, CNC-programma's worden opgesteld of aangeroepen, enz. Dit gebeurt enigszins onopzettelijk. Er zullen fouten of omissies optreden. Soms hebben werknemers net het laatste product voltooid en hebben ze de relevante bedieningselementen van het nieuwe product nog niet volledig begrepen of onthouden, en zijn ze nog steeds "ondergedompeld" in de bediening van het laatste product, wat resulteert in ongeschikte producten en productafval.

Bij productie in kleine series worden de meeste afvalproducten geproduceerd tijdens het proces van productremodellering en het debuggen van apparatuur. Bij productie van meerdere variëteiten en kleine series is het verminderen van afval tijdens de inbedrijfstelling bijzonder belangrijk.

2. Kwaliteitscontrolemodus van post-inspectiecontrole

De kernpunten van het kwaliteitsmanagementsysteem zijn procesbeheersing en totaal kwaliteitsmanagement.

Binnen het bedrijf wordt productkwaliteit alleen beschouwd als een zaak van de productiewerkplaats, maar verschillende afdelingen worden uitgesloten. Hoewel veel bedrijven procesvoorschriften, voorschriften voor de bediening van apparatuur, veiligheidsvoorschriften en verantwoordelijkheden hebben, zijn deze te wijten aan een slechte bedienbaarheid en te omslachtig. Er zijn geen controlemiddelen en de implementatie ervan is niet hoog. Wat betreft operationele registraties: veel bedrijven hebben geen statistieken bijgehouden en hebben niet de gewoonte ontwikkeld om de operationele registraties dagelijks te controleren. Daarom zijn veel originele registraties niets meer dan een stapel oud papier.

3. Moeilijkheden bij het implementeren van statistische procescontrole

Statistische procescontrole (SPC) is een kwaliteitsmanagementtechnologie die statistische technieken toepast om alle fasen van het proces te evalueren en te bewaken, het proces op een acceptabel en stabiel niveau te houden en ervoor te zorgen dat producten en diensten voldoen aan de gespecificeerde vereisten.

Statistische procescontrole is een belangrijke methode voor kwaliteitscontrole en controlekaarten vormen de sleuteltechnologie voor statistische procescontrole. Omdat traditionele controlekaarten echter worden geproduceerd in een grote, rigide productieomgeving, zijn ze moeilijk toe te passen in een productieomgeving met kleine volumes.

Door het kleine aantal verwerkte onderdelen voldoen de verzamelde gegevens niet aan de eisen van traditionele statistische methoden. Dat wil zeggen dat er geen controlekaart is gemaakt en de productie is beëindigd. De controlekaart heeft zijn preventieve rol niet vervuld en is zijn nut voor het gebruik van statistische methoden voor kwaliteitscontrole kwijtgeraakt.

05>>Kwaliteitscontrolemaatregelen voor de productie van meerdere variëteiten en kleine series

De productiekenmerken van meerdere variëteiten en kleine batches maken de kwaliteitscontrole van producten moeilijker. Om een ​​constante verbetering van de productkwaliteit te garanderen, zelfs bij productie van meerdere variëteiten en kleine batches, is het noodzakelijk om gedetailleerde bedieningsinstructies op te stellen, het principe "preventie eerst" te implementeren en geavanceerde managementconcepten te introduceren om het managementniveau te verbeteren.

1. Stel gedetailleerde werkinstructies en standaardwerkprocedures op tijdens de inbedrijfstellingsfase

De werkinstructie moet het vereiste numerieke besturingsprogramma, het fixturenummer, de inspectiemiddelen en alle aan te passen parameters bevatten. Bereid de werkinstructies vooraf voor, zodat u rekening kunt houden met verschillende factoren. Door middel van compilatie en proeflezen kunt u de kennis en ervaring van meerdere mensen verzamelen om de nauwkeurigheid en haalbaarheid te verbeteren. Het kan ook de online omsteltijd effectief verkorten en de bezettingsgraad van de apparatuur verhogen.

De standaardwerkprocedure (SOP) bepaalt elke uitvoeringsstap van de inbedrijfstelling. Bepaal wat er bij elke stap moet gebeuren en hoe dit in chronologische volgorde moet gebeuren. Zo kan het type CNC-bewerkingsmachine worden gewijzigd op basis van de volgorde van het wisselen van de klauwen, het oproepen van het programma, het gereedschapsnummer dat in het programma wordt gebruikt, controle, gereedschapsinstelling, positionering van het werkstuk, het instellen van het nulpunt en het stapsgewijs uitvoeren van het programma. Verspreid werk wordt in een bepaalde volgorde uitgevoerd om omissies te voorkomen.

Tegelijkertijd wordt voor elke stap ook vastgelegd hoe te handelen en hoe te controleren. Bijvoorbeeld hoe te detecteren of de kaken excentrisch zijn na het vervangen van de kaken. De standaardprocedure voor het debuggen is het optimaliseren van de werking van het controlepunt tijdens het debuggen, zodat elke medewerker alles kan doen in overeenstemming met de relevante voorschriften van de procedure en er geen grote fouten worden gemaakt. Zelfs als er een fout is, kan deze snel worden gecontroleerd via de SOP om het probleem te vinden en te verhelpen.

2. Implementeer het principe van ‘preventie eerst’ echt

Het is noodzakelijk om de theoretische 'preventie eerst, preventie en gatekeeping combineren' om te zetten in 'echte' preventie. Dit betekent niet dat gatekeepers niet langer 'gatekeepers' zijn, maar de functie van gatekeepers, dat wil zeggen de inhoud ervan, moet verder worden verbeterd. Dit omvat twee aspecten: ten eerste de controle van de productkwaliteit en ten tweede de controle van de proceskwaliteit. Om 100% gekwalificeerde producten te bereiken, is niet de inspectie van de productkwaliteit het belangrijkste, maar de strikte controle van het productieproces vooraf.

06>>Hoe u een productieplan voor meerdere variëteiten en kleine batches opstelt

1. De methode van de uitgebreide balans

De integrale balansmethode is gebaseerd op de vereisten van objectieve wetten. Om de plandoelstellingen te bereiken, moet ervoor worden gezorgd dat de relevante aspecten of indicatoren in de planperiode correct geproportioneerd, met elkaar verbonden en op elkaar afgestemd zijn. De vorm van een balans wordt gebruikt om door middel van herhaalde balansanalyses en -berekeningen de planindicatoren te bepalen. Vanuit het perspectief van de systeemtheorie is dat om de interne structuur van het systeem ordelijk en redelijk te houden. Het kenmerk van de integrale balansmethode is het uitvoeren van een integrale en herhaalde integrale balans door middel van indicatoren en productieomstandigheden, waarbij een evenwicht wordt gehandhaafd tussen taken, middelen en behoeften, tussen deel en geheel, en tussen doelen en de lange termijn. Besteed aandacht aan het management van honderden bedrijven en ontvang gratis enorme hoeveelheden gegevens. Het is geschikt voor het opstellen van een productieplan op de lange termijn. Het is bevorderlijk voor het benutten van het potentieel van de mensen, financiën en materialen van de onderneming.

2. Proportiemethode

De proportionele methode wordt ook wel de indirecte methode genoemd. Deze gebruikt de stabiele verhouding op lange termijn tussen de twee relevante economische indicatoren om de relevante indicatoren in de planningsperiode te berekenen en te bepalen. De methode is gebaseerd op de verhouding tussen de relevante grootheden en wordt daarom sterk beïnvloed door de nauwkeurigheid ervan. Over het algemeen geschikt voor volwassen bedrijven die langetermijngegevens verzamelen.

3. Quotamethode

De quotamethode berekent en bepaalt de relevante indicatoren voor de planningsperiode op basis van de relevante technische en economische quota. Deze methode kenmerkt zich door een eenvoudige berekening en hoge nauwkeurigheid. Het nadeel is dat de methode sterk wordt beïnvloed door producttechnologie en technologische vooruitgang.

4. Cyberrecht

De netwerkmethode is gebaseerd op de basisprincipes van netwerkanalysetechnologie voor het berekenen en bepalen van relevante indicatoren. De kenmerken ervan zijn eenvoudig en gemakkelijk te implementeren, gerangschikt volgens de volgorde van bewerkingen, waardoor de focus van het plan snel kan worden bepaald, het toepassingsgebied zeer breed is en geschikt voor alle lagen van de bevolking.

5. Rollende planmethode

De rolling plan-methode is een dynamische methode voor het opstellen van een plan. Het plan wordt tijdig aangepast aan de implementatie ervan in een bepaalde periode, rekening houdend met veranderingen in de interne en externe omgevingsomstandigheden van de organisatie. Het plan wordt vervolgens verlengd met een bepaalde periode, waarbij het kortetermijnplan wordt gecombineerd met het langetermijnplan. Het is een methode voor het opstellen van een plan.

De rolling plan-methode heeft de volgende kenmerken:

1. Het plan is verdeeld in verschillende uitvoeringsperioden, waarbij het kortetermijnplan gedetailleerd en specifiek moet zijn, terwijl het langetermijnplan relatief grof is;

2. Nadat het plan gedurende een bepaalde periode is uitgevoerd, worden de inhoud van het plan en de bijbehorende indicatoren herzien, aangepast en aangevuld op basis van de uitvoeringssituatie en veranderingen in de omgeving;

3. De rollende planmethode vermijdt de vastlegging van het plan, verbetert de aanpasbaarheid van het plan en de begeleiding van het werkelijke werk, en is een flexibele en flexibele productieplanmethode;

4. Het voorbereidingsprincipe van het rollend plan is ‘bijna fijn en verre grof’, en de werkingsmodus is ‘implementatie, aanpassing en rollend’.
Deze kenmerken tonen aan dat de methode van het rollend plan voortdurend wordt aangepast en herzien met de veranderingen in de marktvraag, wat samenvalt met de productiemethode met meerdere variëteiten en kleine batches die zich aanpast aan de veranderingen in de marktvraag. Het gebruik van de methode van het rollend plan om de productie van meerdere variëteiten en kleine batches te sturen, kan niet alleen het vermogen van bedrijven om zich aan te passen aan veranderingen in de marktvraag verbeteren, maar ook de stabiliteit en balans van hun eigen productie behouden, wat een optimale methode is.