Með aukinni samkeppni á markaði hefur markaðsumhverfi nútímafyrirtækja tekið miklum breytingum og samkeppni fyrirtækja leggur í auknum mæli áherslu á samkeppni byggða á þörfum viðskiptavina. Þess vegna hafa framleiðsluaðferðir fyrirtækja smám saman færst yfir í ýmsar háþróaðar framleiðsluaðferðir sem byggja á sveigjanlegri sjálfvirkri framleiðslu. Núverandi framleiðslutegundir má gróflega skipta í þrjár gerðir: fjöldaframleiðslu, fjölbreytniframleiðslu í litlum lotum og framleiðsla á einstökum stykkjum.

01
Hugmyndin um fjölbreytni, framleiðslu í litlum lotum
Fjölbreytniframleiðsla í litlum lotum vísar til framleiðsluaðferðar þar sem framleiðslumarkmið er að framleiða margar gerðir af vörum (forskriftir, gerðir, stærðir, form, litir o.s.frv.) á tilteknu framleiðslutímabili og fáeinar vörur af hverri gerð eru framleiddar.

Almennt séð, samanborið við fjöldaframleiðsluaðferðir, er þessi framleiðsluaðferð lítil í skilvirkni, kostnaður hár, erfitt að ná sjálfvirkni og framleiðsluáætlanagerð og skipulagning er flóknari. Hins vegar, við aðstæður markaðshagkerfis, hafa neytendur tilhneigingu til að fjölbreyta áhugamálum sínum og sækjast eftir háþróuðum, einstökum og vinsælum vörum sem eru frábrugðnar öðrum. Nýjar vörur koma fram endalaust. Til að auka markaðshlutdeild verða fyrirtæki að aðlagast þessum breytingum á markaðnum. Fjölbreytni í vörum fyrirtækja er orðin óhjákvæmileg þróun. Að sjálfsögðu ættum við að sjá fjölbreytni í vörum og endalausa tilkomu nýrra vara, sem mun einnig leiða til þess að sumar vörur verða útrýmt áður en þær úreltast og hafa enn notagildi, sem sóar miklum félagslegum auðlindum. Þetta fyrirbæri ætti að vekja athygli fólks.

02
Eiginleikar fjölbreytni, framleiðslu í litlum lotum

01
Margar tegundir samtímis
Þar sem vörur margra fyrirtækja eru hannaðar fyrir viðskiptavini, hafa mismunandi vörur mismunandi þarfir og auðlindir fyrirtækja eru af margvíslegum toga.

02
Deiling auðlinda
Sérhvert verkefni í framleiðsluferlinu krefst auðlinda, en þær auðlindir sem hægt er að nota í raunverulegu ferlinu eru mjög takmarkaðar. Til dæmis stafar vandamálið með búnaðarárekstra sem oft koma upp í framleiðsluferlinu af samnýtingu verkefnaauðlinda. Þess vegna verður að nýta takmarkaðar auðlindir á réttan hátt til að uppfylla kröfur verkefnisins.

03
Óvissa um pöntunarniðurstöður og framleiðsluferli
Vegna óstöðugleika í eftirspurn viðskiptavina eru skýrt skipulögðu hnútar ekki í samræmi við heildarhringrás manna, véla, efnis, aðferða og umhverfis o.s.frv., framleiðsluferlið er oft óvisst og verkefni með ófullnægjandi hringrásum krefjast meiri auðlinda, sem eykur erfiðleika við framleiðslustýringu.

04
Eftirspurn eftir efni breytist oft, sem leiðir til alvarlegra tafa á innkaupum
Vegna þess að pöntun er sett inn eða breyting á henni er erfitt fyrir ytri vinnslu og innkaup að endurspegla afhendingartíma pöntunarinnar. Vegna lítillar framleiðslulotu og eins birgðaaðila er birgðaáhætta afar mikil.

03
Erfiðleikar í framleiðslu á fjölbreytni í litlum lotum

1. Skipulagning á breytilegri ferilsleið og uppsetning sýndareiningalína: neyðarinnsetning pantana, bilun í búnaði, flöskuhálsrek.

2. Greining og útrýming flöskuhálsa: fyrir og meðan á framleiðslu stendur

3. Flöskuhálsar á mörgum stigum: flöskuhálsinn í samsetningarlínunni, flöskuhálsinn í sýndarhlutalínunni, hvernig á að samhæfa og para saman.

4. Stærð biðminni: annað hvort biðröð eða léleg truflunarvörn. Framleiðslulota, flutningslota o.s.frv.

5. Framleiðsluáætlun: ekki aðeins skal hafa í huga flöskuhálsinn, heldur einnig áhrif auðlinda sem ekki eru flöskuhálsar.

Fjölbreytni- og smáframleiðslulíkanið mun einnig mæta mörgum vandamálum í fyrirtækjarekstri, svo sem:

Fjölbreyttar tegundir og framleiðsla í litlum lotum gerir blandaða áætlanagerð erfiða
Ekki hægt að skila á réttum tíma, of mikil yfirvinna í „slökkvistarfi“
Pöntun krefst of mikillar eftirfylgni
Framleiðsluforgangsröðunin breytist oft og upprunalega áætlunin er ekki möguleg
Aukin birgðir, en oft skortur á lykilefnum
Framleiðsluferlið er of langt og afhendingartíminn lengist óendanlega.

04
Undirbúningsaðferð fyrir framleiðsluáætlun fyrir fjölbreytni í litlum lotum

01
Alhliða jafnvægisaðferð
Aðferðin við heildstæða jafnvægisgreiningu byggir á kröfum markmiðslaga, til að ná markmiðum áætlunarinnar, til að tryggja að viðeigandi þættir eða vísar á áætlunartímabilinu séu rétt hlutfallslegir, tengdir og samræmdir hver við annan, með því að nota formi efnahagsreiknings til að ákvarða með endurtekinni jafnvægisgreiningu og útreikningum. Áætlunarvísar. Frá sjónarhóli kerfisfræðinnar þýðir það að halda innri uppbyggingu kerfisins skipulegri og sanngjörnu. Einkenni aðferðarinnar við heildstæða jafnvægisgreiningu er að framkvæma alhliða og endurtekna heildstæða jafnvægisgreiningu með vísum og framleiðsluskilyrðum, viðhalda jafnvægi milli verkefna, auðlinda og þarfa, milli hluta og heildar, og milli markmiða og langtíma. Hentar til að undirbúa langtíma framleiðsluáætlanir. Það er til þess fallið að nýta möguleika fyrirtækisins í mannauði, fjármálum og efnislegum þáttum.

02
Kvótaaðferð
Kvótaaðferðin felst í því að reikna út og ákvarða viðeigandi vísbendingar fyrir áætlunartímabilið út frá viðeigandi tæknilegum og efnahagslegum kvóta. Hún einkennist af einföldum útreikningum og mikilli nákvæmni. Ókosturinn er að hún er mjög háð vörutækni og tækniframförum.

03 Rúllandi áætlunaraðferð
Rúllandi áætlunaraðferðin er kraftmikil aðferð til að undirbúa áætlun. Hún aðlagar áætlunina tímanlega út frá framkvæmd áætlunarinnar á ákveðnu tímabili, með hliðsjón af breytingum á innri og ytri umhverfisaðstæðum stofnunarinnar, og framlengir áætlunina í samræmi við það um tímabil, með því að sameina skammtímaáætlun og langtímaáætlun. Þetta er aðferð til að skipuleggja.

Aðferðin með rúllandi áætlun hefur eftirfarandi eiginleika:

Áætlunin er skipt í nokkur framkvæmdatímabil, þar sem skammtímaáætlanir verða að vera ítarlegar og sértækar, en langtímaáætlanir eru tiltölulega grófar;

Eftir að áætlunin hefur verið framkvæmd í ákveðinn tíma verður efni áætlunarinnar og tengdir vísar endurskoðað, aðlagað og bætt við í samræmi við framkvæmdina og umhverfisbreytingar;

Rúllandi áætlanagerð kemur í veg fyrir að áætlunin festist í sessi, bætir aðlögunarhæfni áætlunarinnar og leiðbeiningar við raunverulegt verk og er sveigjanleg og sveigjanleg framleiðsluáætlanagerð;

Meginreglan við undirbúning veltingaráætlunarinnar er „nánast fín og mjög gróf“ og rekstraraðferðin er „framkvæmd, aðlögun og velting“.

Ofangreind einkenni sýna að veltiaðferðin er stöðugt aðlöguð og endurskoðuð með breytingum á eftirspurn á markaði, sem fellur saman við fjölbreytni, smáframleiðsluaðferð sem aðlagast breytingum á eftirspurn á markaði. Notkun veltiaðferðarinnar til að stýra framleiðslu á mörgum afbrigðum og smáum lotum getur ekki aðeins bætt getu fyrirtækja til að aðlagast breytingum á eftirspurn á markaði, heldur einnig viðhaldið stöðugleika og jafnvægi í eigin framleiðslu, sem er ákjósanleg aðferð.