Met de intensivering van de marktconcurrentie heeft de marktomgeving van moderne ondernemingen ingrijpende veranderingen ondergaan, en de nadruk ligt in toenemende mate op concurrentie op basis van klantbehoeften. Daarom zijn de productiemethoden van ondernemingen geleidelijk verschoven naar diverse geavanceerde productiemethoden, gebaseerd op flexibele, geautomatiseerde productie. De huidige productietypen kunnen grofweg worden onderverdeeld in drie typen: massastroomproductie, multivariëteitproductie in kleine series en multivariëteitproductie, en enkelstuksproductie.
01
Het concept van multi-variëteit, productie in kleine series
Met productie van meerdere variëteiten en kleine series wordt een productiemethode bedoeld waarbij er tijdens de opgegeven productieperiode veel verschillende soorten producten (specificaties, modellen, maten, vormen, kleuren, etc.) als productiedoel zijn en er van elk type maar een klein aantal producten wordt geproduceerd.
Over het algemeen is deze productiemethode, vergeleken met massaproductiemethoden, laag in efficiëntie, hoog in kosten, moeilijk te automatiseren en zijn de productieplanning en -organisatie complexer. In een markteconomie hebben consumenten echter de neiging hun hobby's te diversifiëren en geavanceerde, unieke en populaire producten na te streven die zich onderscheiden van andere. Nieuwe producten verschijnen eindeloos. Om hun marktaandeel te vergroten, moeten bedrijven zich aanpassen aan deze veranderingen in de markt. De diversificatie van bedrijfsproducten is een onvermijdelijke trend geworden. Natuurlijk moeten we de diversificatie van producten en de eindeloze opkomst van nieuwe producten zien, wat er ook toe zal leiden dat sommige producten worden afgestoten voordat ze verouderd zijn en nog steeds gebruikswaarde hebben, wat een enorme verspilling van maatschappelijke middelen betekent. Dit fenomeen zou de aandacht van mensen moeten trekken.
02
Kenmerken van de productie van meerdere variëteiten en kleine series
01
Meerdere varianten parallel
Omdat de producten van veel bedrijven specifiek voor hun klanten worden geconfigureerd, hebben verschillende producten verschillende behoeften en zijn de middelen van bedrijven divers.
02
Bronnen delen
Elke taak in het productieproces vereist middelen, maar de middelen die in het proces zelf kunnen worden ingezet, zijn zeer beperkt. Zo wordt het probleem van apparatuurconflicten, dat vaak voorkomt in het productieproces, veroorzaakt door het delen van projectmiddelen. Daarom moeten de beperkte middelen correct worden ingezet om aan de projectvereisten te voldoen.
03
Onzekerheid over het orderresultaat en de productiecyclus
Als gevolg van de instabiliteit van de klantvraag zijn de duidelijk geplande knooppunten inconsistent met de volledige cyclus van mens, machine, materiaal, methode en omgeving, enz. De productiecyclus is vaak onzeker en projecten met onvoldoende cycli vereisen meer middelen, waardoor de moeilijkheidsgraad van de productiecontrole toeneemt.
04
De vraag naar materialen verandert vaak, wat leidt tot ernstige vertragingen bij de aanbesteding.
Door het plaatsen of wijzigen van de order is het voor externe verwerking en inkoop moeilijk om de levertijd van de order te bepalen. Door de kleine oplage en de enkele leverancier is het leveringsrisico extreem hoog.
03
Moeilijkheden bij de productie van meerdere variëteiten en kleine series
1. Dynamische procespadplanning en implementatie van virtuele eenheidslijnen: noodorderinvoer, apparatuurstoringen, knelpuntafwijkingen.
2. Identificatie en drift van knelpunten: voor en tijdens de productie
3. Knelpunten op meerdere niveaus: de knelpunten van de assemblagelijn, de knelpunten van de virtuele onderdelenlijn, hoe te coördineren en te koppelen.
4. Buffergrootte: achterstand of slechte anti-interferentie. Productiebatch, overdrachtsbatch, enz.
5. Productieplanning: houd niet alleen rekening met de knelpunten, maar ook met de impact van bronnen die geen knelpunten vormen.
Het model van productie met meerdere variëteiten en kleine series zal in de bedrijfspraktijk ook op veel problemen stuiten, zoals:
De productie van meerdere variëteiten en kleine series maakt een gemengde planning moeilijk
Niet op tijd kunnen leveren, te veel overuren om 'brandjes te blussen'
Bestelling vereist te veel opvolging
De productieprioriteit wordt vaak gewijzigd en het oorspronkelijke plan kan niet worden uitgevoerd
Toenemende voorraad, maar vaak gebrek aan sleutelmaterialen
De productiecyclus is te lang en de doorlooptijd wordt oneindig verlengd
04
Bereidingswijze van een multivariëteitsplan voor kleine batches
01
Alomvattende balansmethode
De integrale balansmethode is gebaseerd op de vereisten van objectieve wetten. Om de plandoelstellingen te bereiken, moet ervoor worden gezorgd dat de relevante aspecten of indicatoren in de planperiode correct geproportioneerd, verbonden en gecoördineerd zijn. De vorm van een balans wordt gebruikt om door middel van herhaalde balansanalyses en berekeningen de planindicatoren te bepalen. Vanuit het perspectief van de systeemtheorie betekent dit dat de interne structuur van het systeem ordelijk en redelijk moet worden gehouden. Het kenmerk van de integrale balansmethode is het uitvoeren van een integrale en herhaalde integrale balans door middel van indicatoren en productieomstandigheden, waarbij een evenwicht wordt gehandhaafd tussen taken, middelen en behoeften, tussen onderdelen en het geheel, en tussen doelen en de lange termijn. Geschikt voor het opstellen van productieplannen op de lange termijn. Het is bevorderlijk voor het benutten van het potentieel van de menselijke, financiële en materiële capaciteit van de onderneming.
02
Quotamethode
De quotamethode berekent en bepaalt de relevante indicatoren voor de planningsperiode op basis van de relevante technische en economische quota. Deze methode kenmerkt zich door een eenvoudige berekening en hoge nauwkeurigheid. Het nadeel is dat de methode sterk wordt beïnvloed door producttechnologie en technologische vooruitgang.
03 Rollende planmethode
De rolling plan-methode is een dynamische methode voor het opstellen van een plan. Het plan wordt tijdig aangepast op basis van de implementatie ervan in een bepaalde periode, rekening houdend met veranderingen in de interne en externe omgevingsomstandigheden van de organisatie, en wordt dienovereenkomstig verlengd met een bepaalde periode, waarbij het kortetermijnplan wordt gecombineerd met het langetermijnplan. Het is een planningsmethode.
De rolling plan-methode heeft de volgende kenmerken:
Het plan is verdeeld in verschillende uitvoeringsperiodes, waarbij de kortetermijnplannen gedetailleerd en specifiek moeten zijn, terwijl de langetermijnplannen relatief grof zijn;
Nadat het plan gedurende een bepaalde periode is geïmplementeerd, worden de inhoud van het plan en de bijbehorende indicatoren herzien, aangepast en aangevuld op basis van de implementatie en veranderingen in de omgeving;
De rollende planningsmethode vermijdt vastlegging van het plan, verbetert de aanpasbaarheid van het plan en de begeleiding naar het werkelijke werk en is een flexibele en flexibele productieplanningsmethode;
Het principe voor het voorbereiden van het rollend plan is ‘bijna fijn en verre grof’, en de werkingsmodus is ‘implementatie, aanpassing en rollend’.
Bovenstaande kenmerken laten zien dat de methode van het rollend plan voortdurend wordt aangepast en herzien met de veranderingen in de marktvraag, wat samenvalt met de productiemethode met meerdere variëteiten en kleine batches die zich aanpast aan de veranderingen in de marktvraag. Het gebruik van de methode van het rollend plan om de productie van meerdere variëteiten en kleine batches te sturen, kan niet alleen het vermogen van bedrijven om zich aan te passen aan veranderingen in de marktvraag verbeteren, maar ook de stabiliteit en balans van hun eigen productie behouden, wat een optimale methode is.