Piyasa rekabetinin yoğunlaşmasıyla birlikte, modern işletmelerin pazar ortamı köklü değişimlere uğramış ve kurumsal rekabet giderek müşteri ihtiyaçlarına dayalı bir hale gelmiştir. Bu nedenle, işletmelerin üretim yöntemleri, esnek ve otomatik üretime dayalı çeşitli gelişmiş üretim modlarına doğru kademeli olarak kaymıştır. Mevcut üretim türleri kabaca üç türe ayrılabilir: seri üretim, çok çeşitli, küçük partili, çok çeşitli üretim ve tek parça üretim.
01
Çok çeşitli, küçük parti üretim konsepti
Çok çeşitli, küçük partili üretim, belirli bir üretim periyodu içerisinde üretim hedefi olarak çok sayıda ürün çeşidinin (özellikler, modeller, boyutlar, şekiller, renkler vb.) bulunduğu ve her çeşit üründen az sayıda üretildiği bir üretim yöntemini ifade eder.
Genel olarak, seri üretim yöntemleriyle karşılaştırıldığında, bu üretim yönteminin verimliliği düşük, maliyeti yüksek, otomasyonu zor ve üretim planlama ve organizasyonu daha karmaşıktır. Ancak, piyasa ekonomisi koşulları altında tüketiciler, diğerlerinden farklı, gelişmiş, benzersiz ve popüler ürünleri takip ederek hobilerini çeşitlendirme eğilimindedir. Yeni ürünler durmaksızın ortaya çıkmaktadır. Pazar payını genişletmek için şirketlerin pazardaki bu değişime uyum sağlaması gerekmektedir. Kurumsal ürünlerin çeşitlendirilmesi kaçınılmaz bir trend haline gelmiştir. Elbette, ürün çeşitlendirmesini ve yeni ürünlerin durmaksızın ortaya çıkmasını görmeliyiz; bu da bazı ürünlerin güncelliğini yitirmeden ve hala kullanım değeri olmadan elenmesine ve toplumsal kaynakların büyük ölçüde israf edilmesine yol açacaktır. Bu olgu insanların dikkatini çekmelidir.
02
Çok çeşitli, küçük parti üretiminin özellikleri
01
Paralel olarak birden fazla çeşit
Birçok şirketin ürünleri müşterilere göre yapılandırıldığından, farklı ürünlerin farklı ihtiyaçları vardır ve şirketlerin kaynakları çok çeşitlidir.
02
Kaynak Paylaşımı
Üretim sürecindeki her görev kaynak gerektirir, ancak gerçek süreçte kullanılabilecek kaynaklar oldukça sınırlıdır. Örneğin, üretim sürecinde sıklıkla karşılaşılan ekipman çakışmaları sorunu, proje kaynaklarının paylaşımından kaynaklanır. Bu nedenle, sınırlı kaynakların proje gereksinimlerini karşılayacak şekilde doğru şekilde dağıtılması gerekir.
03
Sipariş sonucu ve üretim döngüsünün belirsizliği
Müşteri talebindeki istikrarsızlık nedeniyle, açıkça planlanan düğümler insan, makine, malzeme, yöntem ve çevre vb.'nin tam döngüsüyle tutarsızdır, üretim döngüsü genellikle belirsizdir ve yetersiz döngülere sahip projeler daha fazla kaynak gerektirir, bu da üretim kontrolünün zorluğunu artırır.
04
Malzeme talebi sıklıkla değişmekte ve bu da ciddi tedarik gecikmelerine yol açmaktadır
Siparişin eklenmesi veya değiştirilmesi nedeniyle, harici işlem ve tedarik süreçlerinin siparişin teslimat süresini yansıtması zorlaşmaktadır. Küçük parti ve tek bir tedarik kaynağı nedeniyle, tedarik riski son derece yüksektir.
03
Çok çeşitli, küçük parti üretimde zorluklar
1. Dinamik süreç yolu planlaması ve sanal birim hattı dağıtımı: acil sipariş girişi, ekipman arızası, darboğaz kayması.
2. Darboğazların belirlenmesi ve giderilmesi: Üretim öncesi ve sırasında
3. Çok seviyeli darboğazlar: Montaj hattının darboğazı, sanal parça hattının darboğazı, nasıl koordine edilir ve birleştirilir.
4. Arabellek boyutu: ya birikmiş veri ya da yetersiz parazit önleme. Üretim partisi, transfer partisi vb.
5. Üretim planlaması: Sadece darboğazı değil, darboğaz olmayan kaynakların etkisini de göz önünde bulundurun.
Çok çeşitli ve küçük partili üretim modeli, kurumsal uygulamada da pek çok sorunla karşılaşacaktır, örneğin:
Çok çeşitli ve küçük partili üretim, karışık planlamayı zorlaştırır
Zamanında teslimat yapılamaması, çok fazla "yangın söndürme" mesaisi
Sipariş çok fazla takip gerektiriyor
Üretim önceliği sık sık değişiyor ve orijinal plan uygulanamıyor
Artan envanter, ancak genellikle temel malzemelerin eksikliği
Üretim döngüsü çok uzun ve teslim süresi sonsuz derecede uzatılmış
04
Çok çeşitli, küçük parti üretim planının hazırlanma yöntemi
01
Kapsamlı denge yöntemi
Kapsamlı denge yöntemi, planlama hedeflerine ulaşmak, planlama dönemindeki ilgili unsurların veya göstergelerin birbirleriyle doğru bir şekilde oranlanmasını, bağlanmasını ve koordine edilmesini sağlamak için nesnel yasaların gerekliliklerine dayanır ve tekrarlanan denge analizleri ve hesaplamalar yoluyla bir bilanço formu kullanılarak belirlenir. Plan göstergeleri. Sistem teorisi açısından, sistemin iç yapısını düzenli ve makul tutmak anlamına gelir. Kapsamlı denge yönteminin özelliği, göstergeler ve üretim koşulları aracılığıyla kapsamlı ve tekrarlanan kapsamlı bir denge kurmak, görevler, kaynaklar ve ihtiyaçlar, parçalar ve bütün ve hedefler ile uzun vadeli hedefler arasında bir denge sağlamaktır. Uzun vadeli üretim planları hazırlamak için uygundur. İşletmenin insan, finansal ve maddi potansiyelinden yararlanmaya elverişlidir.
02
Kota yöntemi
Kota yöntemi, planlama dönemine ait ilgili göstergelerin ilgili teknik ve ekonomik kotaya göre hesaplanıp belirlenmesidir. Basit hesaplama ve yüksek doğruluk oranı ile öne çıkar. Dezavantajı ise ürün teknolojisi ve teknolojik ilerlemeden büyük ölçüde etkilenmesidir.
03 Yuvarlanan planlama yöntemi
Döner planlama yöntemi, plan hazırlamanın dinamik bir yöntemidir. Planın belirli bir zaman diliminde uygulanmasına bağlı olarak, kuruluşun iç ve dış çevre koşullarındaki değişiklikleri göz önünde bulundurarak, planı zamanında ayarlar ve buna göre planı belirli bir süre için uzatır, kısa vadeli planı uzun vadeli planla birleştirir.
Yuvarlama planı yönteminin özellikleri şunlardır:
Plan, birkaç uygulama dönemine ayrılır; bunlardan kısa vadeli planlar ayrıntılı ve spesifik olmalı, uzun vadeli planlar ise nispeten kabataslak olmalıdır;
Plan belirli bir süre uygulandıktan sonra, uygulama ve çevresel değişimlere göre planın içeriği ve ilgili göstergeler gözden geçirilecek, düzeltilecek ve tamamlanacaktır;
Yuvarlanan planlama yöntemi, planın katılaşmasını önleyen, planın uyarlanabilirliğini ve gerçek işe yönlendirmesini artıran, esnek ve değişken bir üretim planlama yöntemidir;
Haddeleme planının hazırlanma prensibi “yakın ince ve uzak pürüzlü”, çalışma şekli ise “uygulama, ayarlama ve haddeleme”dir.
Yukarıdaki özellikler, yuvarlanan plan yönteminin, pazar talebindeki değişikliklere göre sürekli olarak ayarlandığını ve revize edildiğini göstermektedir. Bu, pazar talebindeki değişikliklere uyum sağlayan çok çeşitli, küçük partili üretim yöntemiyle örtüşmektedir. Yuvarlanan plan yöntemini, çok çeşitli ve küçük partili üretimde yönlendirmek, işletmelerin pazar talebindeki değişikliklere uyum sağlama yeteneğini artırmakla kalmaz, aynı zamanda kendi üretimlerinin istikrarını ve dengesini de korur; bu da en uygun yöntemdir.